9 dowodów na to, że Kolumb był mordercą, tyranem i łajdakiem

Dziś wiadomo oczywiście, że był morderczym tyranem, który zapoczątkował dwie największe zbrodnie w historii zachodniej półkuli: atlantycki handel niewolnikami i ludobójstwo Indian amerykańskich. Ale nie o to tylko chodzi.

Oto zaledwie garść konkretnych przypadków, przedstawionych w najnowszej biografii Laurence’a Bergreena „Kolumb: Cztery wyprawy” (Columbus: The Four Voyages) – o niewyobrażalnym okrucieństwie zadanym przez Kolumba i jego załogę podczas pobytu na Karaibach.

Pomnik Kolumba w Bostonie ze ściętą głową
Zdjęcie: AFP

1/. Kolumb porwał kobietę na Karaibach i oddał ją członkowi załogi do gwałcenia

Bergreen cytuje Michele de Cuneo, uczestnika drugiej wyprawy Kolumba do Ameryki (str. 143):

„Gdy byłem na łodzi, schwytałem bardzo piękną kobietę, którą podarował mi admirał [Kolumb]. Zabrałem ją do kajuty. Była naga – jak to było w ich zwyczaju. Przepełniony byłem pragnieniem czerpania z niej przyjemności i usiłowałem zaspokoić swe pragnienie. Ona jednak nie chciała. I tak potraktowała mnie paznokciami, że żałowałam, iż w ogóle zacząłem. Wziąłem kawałek liny i mocno ją uderzyłem, a ona wydała z siebie tak niewiarygodne krzyki, że nie uwierzyłbyś własnym uszom. Na koniec jednak doszliśmy do tego, zapewniam cię, że pomyślałbyś, że wychowała się w szkole dla dziwek.”

2/. Na Hispanioli członek załogi Kolumba publicznie odciął Indianinowi uszy, aby zszokować innych i skłonić do poddania

„Po tym, jak zostali zaatakowani przez ponad 2000 Indian, podwładny Kolumba, Alonso de Ojeda, przyprowadził Kolumbowi trzech załapanych przywódców indiańskich. Obcięto im publicznie głowy. Ojeda nakazał też swoim ludziom pojmać kolejnego Indianina i w samym środku jego wioski „odciąć mu uszy”. W odwecie za to, że Indianie nie okazali się pomocni Hiszpanom, gdy ci chciali przeprawić się przez strumień”. (Bergreen, str. 170-171)

3/. Kolumb porwał i uczynił niewolnikami ponad tysiąc ludzi na Hispanioli

„Według Cuneo, Kolumb nakazał zatrzymanie 1500 mężczyzn i kobiet. 400 z nich zostało zwolnionych a 500 wysłano do Hiszpanii. Kolejnych 600 osób trafiło do niewoli hiszpańskich mężczyzn, pozostających na wyspie. Około 200 spośród 500 osób wysłanych do Hiszpanii zmarło podczas podróży i zostało wyrzuconych przez Hiszpanów do Oceanu Atlantyckiego.” (Bergreen, str. 196–197)

Hispaniola – obecnie podzielona pomiędzy Republikę Dominikany i Haiti
Zdjęcie: NASA/JPL/SRTM

4/. Kolumb zmuszał Indian pod karą śmierci do zbierania dla niego złota

„Kolumb nakazał każdemu Indianinowi w wieku powyżej 14 lat dostarczanie Hiszpanom dużej ilość złota pod groźbą śmierci. W regionach o mniejszej ilości złota, mogli dostarczać bawełnę. Uczestnicy tego systemu mieli obowiązek „nosić na szyji wybity miedziany żeton, co stało się dla nich symbolem skrajnego upokorzenia”. (Bergreen, 203)

5/. Około 50 000 Indian popełniło masowe samobójstwo nie godząc się przestrzegać hiszpańskiego prawa

„Indianie zniszczyli zapasy chleba jakie mieli, aby ani oni sami, ani najeźdźcy nie mogli z nich skorzystać. Nastęnie popełnili śmierć skacząc z klifów, trując się korzeniami lub z głodu. Uciśnieni przez niemożliwy do wypełnienia obowiązek oddawania hołdu złota, nie byli już w stanie utrzymać swoich pól ani opiekować się chorymi, dziećmi i osobami starszymi. Popełnili masowe samobójstwo, unikając schwytania i zabicia przez chrześcijan. A także, aby uniknąć dzielenia się z nimi ziemią, polami, lasami, gajami, plażami i kobietami – przyszłością swojego ludu.” (Bergreen, str. 204)

6/. 56 lat po pierwszej wyprawie Kolumba do Hispanioli, z 300 000 mieszkających tam Indian pozostało przy życiu tylko 500 osób

„Liczby ludności sprzed 500 lat z konieczności są nieprecyzyjne. Bergreen szacuje jednak, że w 1492 r. było to około 300 000 rdzennych mieszkańców Hispanioli. W latach 1494–1496 śmierć poniosło 100 000 osób – z czego połowa w wyniku masowego samobójstwa. Do 1508 r. liczba ludności spadła do 60 000. W 1548 r. oszacowano ją na zaledwie 500 osób.

Zrozumiałe jest, że niektórzy tubylcy uciekli w góry. Uniknali w ten sposób wojsk hiszpańskich, ale tropieni byli przez psy ludzi Kolumba.” (Bergreen, str. 205)

7/. Rządy Kolumba były również okrutne dla samych Hiszpanów

„Kolumb popełniał zbrodnie nie tylko przeciwko Indianom Karaibskim i Indianom Taino. Jego rząd nad hiszpańskimi osadnikami był również okrutny. Skazał co najmniej tuzin Hiszpanów, aby „zostali publicznie wychłostani, z powiązanymi szyjami i stopami”, ponieważ mieli wymieniać złoto na jedzenie w celu uniknięcia głodu. Nakazał też obciąć pewnej kobiecie język, ponieważ „źle mówiła o admirale i jego braciach”.

Inna kobieta została „rozebrana do naga i osadzona na ośle … aby ją wychłostać” z powodu fałszywego twierdzenia, że jest w ciąży. „Nakazał powiesić Hiszpanów za kradzież chleba” (Bergreen, str. 315-316).

Bergreen kontynuuje: „Innego złoczyńcę skazał na obcięcie uszu i nosa, bicie, skucie łańcuchem i wygnanie z wyspy. Chłopcu okrętowemu kazał przybić rękę w miejscu w którym wyciągnął z rzeki pułapkę ze złapaną rybą. Chłosty za drobne przestęstwa stosowane były z alarmującą częstotliwością. Złodzieja owiec skazał na 100 batów – karę potencjalnie śmiertelną – a drugiego za kłamstwo na temat tego incydentu. Inny nieszczęśnik, Juan Moreno, otrzymał sto batów za to, że nie zebrał wystarczającej ilości jedzenia do spiżarni Kolumba.”

8/. Osadnicy za czasów Kolumba sprzedawali 9- i 10-letnie dziewczynki jako niewolnice seksualne

„Przyznał to sam w liście do Doñii Juany de la Torre, przyjaciółki hiszpańskiej królowej: „Jest tu wystarczająco wielu sprzedawców poszukających dziewczyn w wieku od dziewięciu do dziesięciu lat ale też i w innych grupach wiekowych, za które można uzyskać dobrą cenę.”

9/. Indyjscy niewolnicy zostali pozbawieni głów, gdy ich Hiszpańskim porywaczom nie chciało się tracić czasu na ich rozwiązywanie

Benjamin Keen, historyk hiszpańskiego podboju obu Ameryk, zauważył, że wiele źródeł potwierdziło relacje o „wyczerpanych indyjskich przewoźnikach, ze skutymi szyjami, których głowy Hiszpanie odcięli od ich ciał, aby nie musieć ich rozkuwać”.


Bartolomé de Las Casas, jeden z pierwszych kronikarzy zbrodni Kolumba – Antonio Lara

W ciągu ostatnich kilku dni, w Stanach Zjednoczonych uszkodzonych zostało kilka posągów „odkrywcy” Krzysztofa Kolumba (1451–1506). Statua w Bostonie (stan Massachusetts) została pozbawiona głowy, w Richmond (stan Wirginia) – trafiła do wody. W Miami (Floryda) – została zniszczona.

Tłumaczenie i opracowanie: Marzenna Donajski Donajska

Źródła:

Inne rekomendowane źródła:

Usunięto pomnik Leopolda II – Rzeźnika Konga

Dziwicie się czasem, że w niektórych regionach świata istnieją ludzie, którzy nie wiedzą nic o holokauście? A co my wiemy o Leopoldzie II (1835-1909), belgijskim królu, który zamordował, torturował i okaleczył miliony Kongijczyków? Wiele osób w Belgii i Niderlandach uważa, że był gorszy od Hitlera. W naszej globalnej wiosce jednak, zarówno dekady temu jak i dziś, obowiązują wybrakowane programy edukacyjne w szkołach. Wczoraj, wreszcie i ostatecznie, usunięto posąg masowego zbrodniarza sprzed kościoła w Ekeren (Antwerpia w Belgii).

Zdjęcie: ATV.be

W ostatnich tygodniach pomnik kilkakrotnie i nieodwracalnie niszczono czerwoną farbą i podpalano. Od lat wizerunek Leopolda II wzbudzał wielkie kontrowersje z powodu przerażających wydarzeń w Kongu pod jego rządami. Wprawdzie w pobliżu posągu umieszczono znak wyjaśniający tę historię, ale pomnik miał tam trwać jeszcze do 2023 r. – do czasu planowanego przeprojektowywania otoczenia kościoła w Ekeren. Wczoraj, nareszcie zniknął z cokołu.

Leopold II był założycielem i jedynym właścicielem Wolnego (Niepodległego) Państwa Kongo i wszystkich jego mieszkańców (obszar obecnej Demokratycznej Republiki Konga). Na konferencji berlińskiej w latach 1884–1885 kolonialne państwa Europy zatwierdziły jego roszczenia do ziemi pod warunkiem poprawy życia rdzennej ludności wolnego państwa Kongo. Warunku tego, który Leopold od początku ignorował, nikt oczywiście nie weryfikował.

Miliony kongijskich mieszkańców, w tym dzieci, zostały okaleczone i zamordowane. Zarządzał Kongo z pomocą Force Publique wyłącznie dla osobistych korzyści. Niewywiązanie się z konieczności zebrania określonej ilości gumy było karane śmiercią. Force Publique była zobowiązana do dostarczania ręki każdej zamordowanej ofiary jako dowodu, że kosztowna i sprowadzana z Europy amunicja, nie została zużyta na rozrywki, czyli na polowania. W ten sposób wymagane ‘kwoty gumy’ zostały częściowo spłacone w odciętych rękach.

Zdjęcie: Wikipedia

23 lata pod rządami Leopolda II to lata masakr, głodu, niewolnictwa, porwań, tortur, gwałtów, obcinania głów i rąk. Szacunki dotyczące liczby ofiar różnią się: od trzech milionów w ciągu dwunastu z 23. lat do dziesięciu milionów.

Stało się to głośnym międzynarodowym skandalem na początku XX wieku. Widząc nadchodzący koniec życia, Leopold II poddał się wywieranej na niego presji i niechętnie przekazał kolonię państwu belgijskiemu.

Zgromadził fortunę na handlu kością słoniową, gumą i sokiem z roślin gumowych. Zyski z eksploatacji przeznaczał na realizacje prywatnych i publicznych projektów budowlanych w Belgii. Przed śmiercią podarował państwu prywatne budynki. Był to obszar o powierzchni większej niż 2 miliony m2. Był jego właścicielem, ale nigdy nie postawił tam stopy.

Marzenna Donajski / Donajska