Opublikowane w

Debata: „Cyberbezpieczeństwo i cyberprzestępczość”

Fundacja Głosuj na Kobietę zaprasza do obejrzenia i wysłuchania nagrania debaty ‚Cyberbezpieczeństwo i cyberprzestępczość’ w ramach projektu ‚Networking Kobiety w Polityce’. Debata odbyła się w sobotę 26 listopada 2022, w godz. 19:00-20:00.

👉 Nagranie streamingu debaty dostępne jest również na fanpejdżu fundacji – https://fb.me/e/2bSAnPriK

👉 Debata tłumaczona jest na Polski Język Migowy.

*

🔶 Panel prowadziła Dr JOANNA KULESZA –

Dr JOANNA KULESZA – jest zatrudniona jako adiunkt na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego, gdzie kieruje Lodz Cyber Hub- centrum badawczym zajmującym się stosowaniem prawa międzynarodowego w cyberprzestrzeni. Jest członkinią Komitetu Naukowego Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej oraz reprezentuje europejskich użytkowników Internetu w komitecie doradczym ICANN (At-Large Advisory Committee). Przewodniczy Radzie Doradczej Światowego Forum Kompetencji Cyfrowych (Global Forum on Cyber Expertise). Jest ekspertką badawczej grupy doradzającej Światowej Komisji ds. stabilności cyberprzestrzeni (Global Commission on the Stability of Cyberspace). Od 2010 r. do 2018 r. przewodniczyła Komitetowi ds. członkostwa Światowej sieci akademickiej ds. zarządzania internetem (GigaNet). Jest członkinią: Naukowego Komitetu Doradczego EUCyberDirect oraz rad naukowych międzynarodowych studiów podyplomowych z zakresu cyberbezpieczeństwa. Pełniła funkcję eksperta Rady Europy ds. praw człowieka w sieci oraz wspierała chińsko-europejski dialog dotyczący cyberbezpieczeństwa. Wykładała gościnnie na Oxford Internet Institute, Norwegian Research Center for Computers and Law, Westfälische Wilhelms Universität Münster oraz Justus-Liebig-Universität Gießen. Dr Joanna Kulesza jest autorką licznych publikacji z zakresu międzynarodowego prawa Internetu.

W debacie wzięły udział 3 Panelistki:

🔶 Dr KORNELA OBLIŃSKA

🔶 Dr JOANNA ŚWIĄTKOWSKA

🔶 Dr MAGDALENA WRZOSEK

👇 Biogramy panelistek poniżej 👇

*

W czasie debaty panelistki rozmawiały m.in. o następujących zagadnieniach:

🔥 Cyberbezpieczeństwo a cyberprzestępczość – czym są? czym różnią się od siebie – jeśli w ogóle czymś się różnią?

🔥 O czym koniecznie trzeba widzieć broniąc się przed zagrożeniami w sieci?

🔥 Rola państwa a kształtowanie indywidualnych kompetencji cyfrowych; przepaść cyfrowa – jak jej zaradzić?

🔥 Współpraca międzynarodowa w obszarze cyberbezpieczeństwa

🔥 Cyberprzestępczość i kompetencje cyfrowe: dezinformacja i kryptografia

🔥 Wielopodmiotowe zarządzanie internetem

*

🔶 Dr KORNELA OBLIŃSKA – adiunkt w Katedrze Bezpieczeństwa WNPiSM UW. Inspektor Policji w stanie spoczynku; doktorat w dziedzinie nauk społecznych, w specjalności: zarządzanie w środowisku informacyjnym. Była Szefowa Polskiego Biura SIRENE; uczestniczka misji pokojowych na terenie byłej Jugosławii (SPU Kosovo, EUPOL Proxima FYROM). Autorka szkoleń nt.: cyberzagrożeń, cyberedukacji, przeciwdziałania przemocy oraz skutecznej komunikacji. Ponadto autorka i współautorka wielu publikacji krajowych i zagranicznych w zakresie bezpieczeństwa, kultury organizacyjnej i współpracy międzynarodowej. Wykładowczyni (UW, Polskie Centrum Edukacji), ekspertka w Instytucie BiRM, Dyrektor Programowa WIIS Poland. Właścicielka firmy szkoleniowej „EGIDA Szkolenia dla Kobiet dr Kornela Oblińska”.

*

🔶 Dr JOANNA ŚWIĄTKOWSKA – jest Dyrektorką Operacyjną Europejskiej Organizacji Cyberbezpieczeństwa. W latach 2020 – 2022 pełniła funkcję dyrektorki w zespole dotyczącym Cyberbezpieczeństwa i Bezpieczeństwa Informacji w Łańcuchu Dostaw w UBS. Była inicjatorką i dyrektorką programową Europejskiego Forum Cyberbezpieczeństwa – CYBERSEC w latach 2014 – 2019. Pracowała jako adiunktka na AGH w latach 2018-2020. Współpracowała z Instytutem Kościuszki jako Ekspertka ds. cyberbezpieczeństwa w latach 2009-2019. Jest autorką licznych artykułów, raportów i analiz dotyczących cyberbezpieczeństwa oraz uznaną prelegentką na wielu krajowych i międzynarodowych konferencjach i seminariach. Została wymieniona wśród 100 wschodzących gwiazd techniki Europy Wschodniej przez Financial Times & New Europe 100 za rok 2017, a także znalazła się na liście Top 20 kobiet w cyberbezpieczeństwie stworzonej przez Women in Tech Summit za rok 2019.

*

🔶 Dr MAGDALENA WRZOSEK – była członkinią grupy powołanej przez Ministerstwo Cyfryzacji do przygotowania nowej Strategii Cyberbezpieczeństwa dla Polski oraz ustawy o cyberbezpieczeństwie wdrażającej dyrektywę NIS. Kierowała Zespołem Analiz Strategicznych i Wpływu Nowoczesnych Technologii w NASK PIB. Koordynowała Europejski Miesiąc Cyberbezpieczeństwa w Polsce. Jest twórczynią projektu CyberPolicy. Była NLO (oficer łącznikowy) Europejskiej Agencji ds. Cyberbezpieczeństwa (ENISA) w latach 2018- 2021, gdzie zajmowała się budową współpracy w zakresie bezpieczeństwa teleinformatycznego oraz przygotowaniem rekomendacji i standardów. Jej zainteresowania oscylują wokół kwestii dotyczących cyberbezpieczeństwa oraz rozwoju nowoczesnych technologii. Z wykształcenia jest politolożką i kulturoznawczynią. Obecnie spełni fundację menadżera w EY, gdzie zajmuje się cyberbezpieczeństwem i doradztwem technologicznym.

*

Projekt zrealizowała: Fundacja Głosuj na Kobietę.

Projekt finansowany przez Islandię, Lichtenstein i Norwegię z funduszy EOG w ramach Programu Aktywni Obywatele – Fundusz Regionalny.

*

Opublikowane w

Debata: „Ekonomia a Emancypacja”

Fundacja Głosuj na Kobietę zaprasza do obejrzenia i wysłuchania nagrania debaty ‚Ekonomia a Emancypacja’ w ramach projektu ‚Networking Kobiety w Polityce’. Debata odbyła się w sobotę 22 października 2022, w godz. 19:00-20:30.

👉 Nagranie streamingu debaty dostępne jest również na fanpejdżu fundacji – https://fb.me/e/2oPZasqDE

👉 Debata tłumaczona jest na Polski Język Migowy.

*

🟢 Panel prowadziła Prof. ANNA ZACHOROWSKA-MAZURKIEWICZ

Prof. ANNA ZACHOROWSKA-MAZURKIEWICZ – Profesorka Uniwersytetu Jagiellońskiego w Instytucie Ekonomii, Finansów i Zarządzania Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz dyrektorka Szkoły Doktorskiej Nauk Społecznych UJ. Ekonomistka o zainteresowaniach badawczych skupiających się wokół heterodoksyjnych szkół myśli ekonomicznej, szczególnie ekonomii instytucjonalnej i feministycznej. Pisała na temat sytuacji kobiet w Stanach Zjednoczonych, Unii Europejskiej i w Polsce, nierównościach społecznych i ekonomicznych, jak również o relacjach płci w ekonomii. Opublikowała książkę „Praca kobiet w teorii ekonomii: perspektywa ekonomii głównego nurtu i ekonomii feministycznej”, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 2017 roku książka ta była nominowana do nagrody genderowej książki roku 2017 przyznawanej przez Polskie Towarzystwo Gender.

„Kobiety niewątpliwie borykają się z gorszymi warunkami na rynku pracy. Międzypłciowa luka płacowa, szklany sufit, feminizacja zawodów – to warunki opisujące współczesny rynek pracy na świecie, w tym i w Polsce.” – Prof. Anna ZACHOROWSKA-MAZURKIEWICZ, prowadząca debatę.

W debacie wzięły udział 3 Panelistki:

🟢 AGNIESZKA GRZYBEK

🟢 Dr MARTA HOZER-KOĆMIEL

🟢 Dr EWA RUMIŃSKA-ZIMNY

👇 Biogramy panelistek poniżej 👇

*

W czasie debaty poruszane były m.in. o tym następujące zagadnienia:

🌍 Który z problemów, na jakie napotykają kobiety, należy rozwiązać w pierwszej kolejności i dlaczego?

🌍 Co jest przyczyną gorszej pozycji kobiet w gospodarce/na rynku? Czy to mniejsza reprezentacja we władzach? – zarówno politycznych, jak i gospodarczych. Czy może kultura i tradycja?

🌍 Do jakich rozwiązań możemy dążyć – rozumiejąc przyczyny? Jak poprawić sytuację kobiet? Przy pomocy jakich instrumentów?

*

🟢 AGNIESZKA GRZYBEK – z wykształcenia polonistka i prawniczka, ekspertka równościowa, tłumaczka i redaktorka. Współzałożycielka Fundacji na rzecz Równości i Emancypacji STER. Przetłumaczyła m.in. „Ekonomię i płeć” pod red. A. G. Dijkstra, J. Plantega, „Mistykę kobiecości” Betty Friedan i „Przewodniczki”, „Jak na gruzach komunizmu budowałyśmy równy świat” Ann Snitow. Współautorka i współredaktorka (wspólnie z Joanną Piotrowską) książki „Polityka a płeć” (Fundacja im. H. Bölla, Warszawa 2005), współautorka raportu „Przełamać tabu. Raport o przemocy seksualnej” (2016), autorka wielu artykułów poświęconych kwestiom równościowym. W latach 2002-2005 była członkinią Rady Programowo-Konsultacyjnej przy ówczesnej pełnomocniczce rządu ds. równego statusu kobiet i mężczyzn. Kuratorka wystaw poświęconych historii kobiet, przygotowanych we współpracy z Domem Spotkań z Historią w Warszawie: „Nasze bojownice. 100-lecie praw wyborczych Polek” (2018); „Radne warszawskie. 100-lecie kobiet w Radzie Miejskiej” (2019); „Niepokorne 1976–1989” (2020); „Niepokorne 2.0. Kobiety w opozycji lat 80.” (2021).

*

🟢 Dr MARTA HOZER-KOĆMIEL – jest doktorem nauk ekonomicznych, zatrudniona jako adiunkt w Katedrze Ekonometrii i Statystyki, w Instytucie Ekonomii i Finansów na Uniwersytecie Szczecińskim. Ukończyła także studia podyplomowe Gender Studies na Uniwersytecie Jagiellońskim. Interesuje się problematyką alokacji czasu kobiet i mężczyzn pomiędzy sferą domową i zawodową. We współpracy ze szwedzką organizacją Winnet Sweden koordynowała 10 międzynarodowymi projektami badawczymi. [W ramach projektu FEM Female Entrepreneurs Meetings in the Baltic Sea Region (2004–2007), Interreg III B, stworzyła strukturę ośrodków wspomagających przedsiębiorczość kobiet. Efektem kolejnego projektu WINNET8 (2010– 2011), Interreg IV C, była analiza i diagnoza sytuacji ekonomicznej kobiet w województwie zachodniopomorskim. Działania prowadzone były w ścisłej współpracy z marszałkiem województwa. Celem kolejnego projektu Going Abroad (2011–2014), Program Południowy Bałtyk, było wsparcie przedsiębiorczości kobiet w krajach regionu Morza Bałtyckiego na podstawie metody BST. W latach 2013–2016 w projekcie Thematic Partnership Winnet BSR zbadano Strategię dla Regionu Morza Bałtyckiego w zakresie uwzględniania problemów społecznych i gospodarczych kobiet]. Utworzyła Winnet Centre of Excellence, którego celem jest prowadzenie i promowanie badań uwzględniających perspektywę płci w naukach ekonomicznych i zarządzaniu. Centrum publikuje corocznie czasopismo „Winnet Centre of Excellence® Series”.

*

🟢 Dr EWA RUMIŃSKA-ZIMNY – ekonomistka, jako jedna z pierwszych zaczęła mówić w Polsce o feministycznej ekonomii i systemowych ograniczeniach dla równości szans. Promuje tezę, że równość jest integralna częścią koncepcji zrównoważonego rozwoju. Nie tylko „należy się”, ale też opłaca się firmom i gospodarce. Pracowała w SGH, Georgetown University, Washington D.C (visiting professor) oraz w systemie ONZ w Nowym Jorku w zespole Human Development Report oraz w Genewie, gdzie prowadziła program Women and Economy i była odpowiedzialna za przeglądy realizacji Beijing Platform of Action dla 57 krajów członkowskich Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ. Obecnie wykłada na Gender Studies IBL PAN, działa w Zarządzie Stowarzyszenia Kongres Kobiet i prowadzi Międzynarodowe Forum Kobiet Nauki i Biznesu przy SGH. Ekspertka ONZ i instytucji europejskich w zakresie roli kobiet w gospodarce.

*

Projekt zrealizowała: Fundacja Głosuj na Kobietę


Projekt finansowany przez Islandię, Lichtenstein i Norwegię z funduszy EOG w ramach Programu Aktywni Obywatele – Fundusz Regionalny.

*

Opublikowane w

Podcast – odc. 2 – Feminizm w działaniu, czyli rozmowa z Dagmarą Adamiak

🔶 Jak pogodzić rywalizację z feminizmem?

🔶 Co się liczy: płeć czy kompetencje?

Z naszą gościnią Dagmarą Adamiak rozmawiamy o dorastaniu, trudnych doświadczeniach, roli edukacji, wpływie internetu oraz o planach i marzeniach związanych z feminizmem i polityką.

Tytuł drugiego odcinka podcastu: „Feminizm w działaniu, czyli rozmowa z Dagmarą Adamiak”

FEMINOFONIA może powstawać dzięki wsparciu finansowemu naszych darczyńców. Prosimy – Ty też wesprzyj tworzenie FEMINOFONII i przekaż dowolną darowiznę (szybka wpłata Blikiem, Przelewy24 luba kartą).

Dziękujemy!

Chcę wesprzeć
Podcast Feminifonia – odc. 2 – Feminizm w działaniu, czyli rozmowa z Dagmarą Adamiak

Dagmara Adamiak

ma 26 lat i jest pracownicą samorządową i prawniczką zaangażowaną przede wszystkim w sprawy kobiet, osób młodych oraz dotyczące polskiej edukacji, szeroko pojętej równości i walki o demokratyczne państwo prawa. Organizowała i prowadziła szczecińskie protesty po wyroku TK zakazującego aborcji w przypadku ciężkich wad płodu, za co została wyróżniona nagrodą dla Osobowości Roku 2020 w Szczecinie. Jest założycielką i prezeską Fundacji RÓWNiE, w ramach której udziela darmowego wsparcia prawnego osobom z doświadczeniem przemocy i dyskryminacji. Edukuje obywatelsko na tiktoku, prowadząc WOSbezKiTu. Dagmara jest też wolontariuszką w Obserwatorium ds. Kobietobójstwa prowadzonym przez Centrum Praw Kobiet.

Znajdziecie ją między innymi tutaj: https://www.facebook.com/dagmaraadamiak.

Podcast FEMINIFONIA stanowi odpowiedź na niewystarczającą obecność kobiet w sferze publicznej. Jest realizowany przez Fundację Głosuj na Kobietę.

Rozmowę z gościnią prowadzą:

🔶 Aleksandra Miciak

🔶 i Jakub Figura

Pomóż tworzyć nam FEMINIFONIĘ: https://glosujnakobiete.org/donacje/.

Opublikowane w

Sejm nie dla młodych kobiet?

Kwestia obecności kobiet w polityce to temat z jednej strony stary (mający swe początki w walce sufrażystek o prawa wyborcze) a jednocześnie wciąż dla wielu osób niewygodny. Przede wszystkim pokutuje stwierdzenie, że polityka jest brudna i to nie zajęcie dla kobiet.

Od dzieciństwa uczy się nas, że nie mamy po co iść do polityki, bo tylko nas zniszczy i pozbawi czasu na życie rodzinne. I trzeba przyznać, że przez lata taka argumentacja wygrywała. Mało kobiet startowało w wyborach (niezależnie czy parlamentarnych, czy samorządowych), a jeśli już startowały, to często były to kobiety w średnim wieku. Pokutowała i nadal pokutuje wersja „co ta młoda kobieta wie o życiu”, i niestety wiele z nas nienauczonych walczyć o swoje nie potrafiło dobrze odeprzeć takiego argumentu. Choć w ostatnich kilku latach kobiety, a w tym te najmłodsze, stały się bardziej aktywne w życiu społecznym i politycznym, to nadal nie mamy swojej reprezentacji w Sejmie. Brzmi to niedorzecznie, ale niestety taka jest prawda.

W całym Sejmie obecnej kadencji zaledwie 2 posłów ma poniżej 30 lat i są to tylko mężczyźni. W wieku 30-39 lat 64 osoby pełnią mandat poselski, w tym 19 kobiet. Mamy za to nadreprezentację osób w wieku 50-59 lat (117 osób, w tym 82 mężczyzn), czyli dla większości z nas – osób w wieku naszych rodziców. Oczywiście daleko mi do dyskryminowania kogokolwiek z powodu wieku, ale nietrudno stwierdzić, że dysproporcja jest ogromna.

Fundacja Głosuj Na Kobietę jest organizacją non-profit i finansujemy działalność dzięki Darczyńcom. Możemy działać również dzięki Tobie.

Chcę wesprzeć

Szansę widzę w dużej aktywności młodzieżówek poszczególnych partii, ale tylko pod warunkiem, że osoby przewodniczące tym partiom wreszcie postanowią autentycznie wykorzystać ten potencjał. I wreszcie zrozumieją, że młode osoby (w tym kobiety) zasługują na miejsca na listach wyborczych. Nasz parlament jest silny siłą swoich posłów i posłanek. A jak lepiej dawać młodym ludziom przykład i zachęcać do uczestniczenia w wyborach, jeśli nie przez faktyczne angażowanie ich do polityki. Zapewne zaraz odezwą się głosy „ale to kobiety same nie chcą iść do polityki” i to po części jest prawda. Dlatego tym bardziej należy je zachęcać i wspierać. Większość z nas chętniej się w cokolwiek angażuje, jeśli widzi że ma poparcie wśród osób z którymi współpracuje.

Także młode osoby, młode kobiety – przełóżmy nasz aktywistyczny entuzjazm i chodźmy do polityki! Jeśli chcemy zmieniać świat, to musimy mieć realny wpływ na proces decyzyjny!

Anna NIEZGODZKA

Opublikowane w

BUSOLA WYBORCZA

Szanowne Panie,

Wchodzimy w gorący okres przedwyborczy, nadchodzące miesiące zadecydują o wyglądzie sceny politycznej po wyborach w 2023 roku. Jako Fundacji, zależy nam na szerokiej reprezentacji kobiet na scenie politycznej. Chcemy serdecznie zaprosić Panie aktywne w polityce i planujące kandydować w najbliższych wyborach do uczestnictwa w naszym projekcie – tzn. zarejestrowania swojego profilu politycznego w serwisie wyborczym ‘Busola Wyborcza’ – serwisie z kobietami i dla kobiet (przede wszystkim).

5 powodów dla których warto:

  1. Nasz serwis promować będzie kandydatury kobiet w wyborach do Parlamentu i zachęcać elektorat do oddawania na Kandydatki – kobiety głosów wyborczych.
  2. Analizując preferencje polityczne użytkowniczek i użytkowników serwis będzie podpowiadać, na które Kandydatki mogłyby/mogliby zagłosować w wyborach.
  3. Wśród pytań naszej ankiety znajdują się pytania istotne dla polskich kobiet i polskiego społeczeństwa.
  4. Wyborczynie i wyborcy będą mieli szansę poznać bliżej swoje Kandydatki dzięki odpowiedziom na pytania dodatkowe ankiety („Kim jestem?”, „Czego najbardziej bym chciała?”, „Co jest dla mnie najważniejsze?”).
  5. Warto, aby Kandydatki inspirowały własnym doświadczeniem kolejne kobiety i dziewczęta do podejmowania karier politycznych (odpowiadając na pytania opcjonalne, tj: „Okoliczności, które skłoniły mnie, aby zająć się polityką”).

UWAGA! Swój profil można zapisać w systemie na każdym etapie jego tworzenia. Pod warunkiem jednak, że jest się zalogowaną w Google. Inaczej po opuszczeniu strony z formularzem, przed jej wysłaniem, odpowiedzi znikną. 

W przyszłości umożliwimy edycję i uzupełnianie profilu. 

Bardzo liczymy na dołączenie do naszego projektu!

Projekt jest finansowany przez Islandię, Liechtenstein i Norwegię z funduszy EOG w ramach Programu Aktywni Obywatele – Fundusz Regionalny. 

Z uszanowaniem,

Marzenna Donajska

Koordynatorka projektu

oraz Zespół Fundacji Głosuj na Kobietę

Fundacja Głosuj Na Kobietę jest organizacją non-profit i finansujemy działalność dzięki Darczyńcom. Możemy działać również dzięki Tobie.

Chcę wesprzeć
Opublikowane w

Debata: „Bezpieczeństwo”

Fundacja Głosuj na Kobietę zaprasza do obejrzenia i wysłuchania nagrania debaty ‚Klimatyczna ruletka’ w ramach projektu ‚Networking Kobiety w Polityce’. Debata odbyła się w sobotę 24 września 2022, w godz. 19:00-20:00.

👉 Nagranie streamingu debaty dostępne jest również na fanpejdżu fundacji – https://fb.me/e/2YvebexKk

👉 Debata tłumaczona jest na Polski Język Migowy.

*

🟢 Panel prowadziła Dr KORNELA OBLIŃSKA –


Dr KORNELA OBLIŃSKA – doktor w dziedzinie nauk społecznych, w specjalności: zarządzanie w środowisku informacyjnym. Inspektor Policji w stanie spoczynku, wykładowczyni akademicka. Dyrektor programowa WIIS Poland. Ekspertka w Instytucie Bezpieczeństwa i Rozwoju Międzynarodowego (BiRM). W latach 2004 – 2005 z ramienia ONZ oraz UE brała udział w misjach pokojowych na terenie byłej Jugosławii (Kosovo, FYROM). Nadzorowała i koordynowała prace Policji w zakresie utworzenia Polskiego Biura SIRENE oraz przystąpienia polskiej Policji do Strefy Schengen. Inicjatorka szeregu inicjatyw z zakresu kształtowania kultury organizacyjnej w służbach mundurowych, w tym w zakresie działań na rzecz niwelowania nierówności. Była przewodnicząca: zespołu ds. strategii równych szans w Policji Komendanta Głównego Policji, polskiej delegacji w Europejskiej Sieci Policjantek oraz vice-przewodnicząca Zespołu Służb Mundurowych przy KPRM. Właścicielka firmy szkoleniowej EGIDA dr Kornela Oblińska Szkolenia dla Kobiet.

„Kobiety zawsze znajdują się w grupie najbardziej pokrzywdzonych w wyniku wojen (…) Ważne jednak, aby były postrzegane nie tylko jako ofiary, ale pełnoprawne uczestniczki działań na rzecz pokoju i zapewnienia bezpieczeństwa.” – Dr Kornela OBLIŃSKA

W debacie wzięły udział 3 Panelistki:

🟢 JOANNA KLUZIK-ROSTKOWSKA – Posłanka na Sejm RP, dziennikarka i polityczka.

🟢 JOANNA MUCHA – Posłanka na Sejm RP, ekonomistka, wykładowczyni.

🟢 Dr PAULINA PIASECKA – doktor nauk społecznych w dyscyplinie nauki o bezpieczeństwie.

👇 Biogramy panelistek poniżej 👇

*

W czasie debaty poruszane były m.in. o tym następujące zagadnienia:

🌍 czym jest bezpieczeństwo i co dla nas oznacza?

🌍 czy należy obecnie koncentrować się na bezpieczeństwie wewnętrznym czy międzynarodowym?

🌍 czy bezpieczeństwo powinno się definiować w oparciu o potrzeby czy zagrożenia?

🌍 jak wojna w Ukrainie wpłynęła na zmianę postrzegania bezpieczeństwa?

🌍 jak można obecnie ocenić funkcjonowanie struktur / organizacji międzynarodowych (ONZ, UE, UNHCR etc.).

🌍 jaka jest i powinna być rola kobiet w procesie bezpieczeństwa?

🌍 czy istnieje polityka równościowa w sektorze bezpieczeństwa: fakty czy mity?

🌍 jakie nieodzowne zmiany należy podjąć w celu zapewnienia bezpieczeństwa?

*

🟢 JOANNA KLUZIK-ROSTKOWSKA – Posłanka na Sejm RP, dziennikarka i polityczka. Pełniła funkcję Ministry Edukacji Narodowej (2013-2015), Ministry Pracy i Polityki Społecznej, podsekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki (2005-2007), podsekretarza stanu w Ministerstwie Rozwoju Regionalnego (2007). Posłanka na Sejm VI, VII, VIII i IX kadencji. Obecnie członkini Koalicji Obywatelskiej. Ukończyła dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim. Dziennikarka i redaktorka w czasopismach tj.:„Tygodnik Mazowsze”, „Ekspres Wieczorny”, „Wprost” i „Przyjaciółka”. W latach 2004-2005 pełnomocnik ds. kobiet i rodziny w urzędzie m. st. Warszawy. Założycielka i w latach 2010–2011 przewodnicząca partii Polska Jest Najważniejsza. Zasiadała w komisjach: polityki społecznej i rodziny (dwukrotnie, w tym jako wiceprzewodnicząca); spraw zagranicznych; edukacji, nauki i młodzieży. Obecnie pracuje w komisjach: obrony narodowej, łączności z Polakami za granicą.

*

🟢 JOANNA MUCHA – Posłanka na Sejm RP, ekonomistka, wykładowczyni. Absolwentka Zarządzania na Uniwersytecie Warszawskim, doktor ekonomii KUL, ukończyła też studia podyplomowe z Ekonomiki Zdrowia na UW. Od 2007 roku jest posłanką na Sejm. Pracuje w Sejmowej Komisji Ochrony Środowiska oraz Sejmowej Komisji Ustawodawczej. W latach 2011-2013 Ministra Sportu i Turystyki, odpowiedzialna za przygotowanie i przeprowadzenie Turnieju Euro 2012 oraz budowę Stadionu Narodowego. Członkini Rady Programowej Kongresu Kobiet. Wykładowczyni na uczelni SWPS w Warszawie.

*

🟢 Dr PAULINA PIASECKA – doktor nauk społecznych w dyscyplinie nauki o bezpieczeństwie, specjalistka w obszarze terroryzmu międzynarodowego i walki informacyjnej, dyrektor w Centrum Badań nad Terroryzmem Collegium Civitas w Warszawie oraz zastępca kierownika Ośrodka Analizy Informacji Collegium Civitas. Brała udział w programie badawczym „Model systemu wykorzystania środków masowego przekazu w przeciwdziałaniu i walce z terroryzmem w warunkach RP” w ramach międzynarodowego programu COST A24 (2007-2010) oraz „Dialogue About Radicalization and Equality” (DARE). Pracowała w Wydziale ds. Przeciwdziałania Zagrożeniom Terrorystycznym Departamentu Bezpieczeństwa Publicznego MSWiA w charakterze głównego specjalisty oraz w Wydziale Bezpieczeństwa Pozamilitarnego w Biurze Bezpieczeństwa Narodowego na stanowisku naczelnik.

*

Projekt zrealizowała: Fundacja Głosuj na Kobietę.


Projekt finansowany przez Islandię, Lichtenstein i Norwegię z funduszy EOG w ramach Programu Aktywni Obywatele – Fundusz Regionalny.

*

Opublikowane w

Świadoma ekologia, właściwa ekonomia

Obejrzałam i wysłuchałam debaty Klimatyczna ruletka, którą zorganizowała Fundacja Głosuj na Kobietę. Wiem więcej, bo rozumiem, widzę alternatywy i szeroki wymiar problemu.

17.09. września odbyła się w przestrzeni internetu debata pod nazwą Klimatyczna Ruletka. Można powiedzieć – nie jedyna. Przecież rozmów i dyskusji na temat ochrony środowiska nie brakuje – niezależnie czy zajrzeć do świata polityki, codziennych rozmów, debat czy nawet szkół. To dobrze, jednak dyskusja, jaką odbyły polskie polityczki na zaproszenie Fundacji Głosuj na Kobietę powinna trafić do wielu uszu i zmusić do myślenia. Była wyjątkowa. Dlaczego? Jaka może być dyskusja o ochronie środowiska, by łączyć i prowadzić do rozwiązywania, a nawet zapobiegania problemom?

Zrozumiała i profesjonalna

Ochrona środowiska to temat specyficzny, bo z jednej strony – dotykający każdej i każdego z nas, obejmując działania dnia codziennego, a przy tym – szeroki, trudny i wymagający ciągłych badań. Niezrozumiały i źle traktowany, jeśli wiedza na jego temat nie płynie wprost z badań naukowych, a te – stale są przeprowadzane. Tymczasem debata stała się źródłem rzetelnej wiedzy, przekazanej przy pomocy profesjonalnego, zrozumiałego języka. Działajmy szybko, jednak wykorzystujmy rozwiązania, które działają – nie bójmy korzystać się z tego, co już zostało wymyślone – opierając się o to motto polityczki powoływały proponowane rozwiązania o przykłady szwedzkie, fińskie czy niemieckie. Szczególnie ważne było zwrócenie uwagi na temat energetyki jądrowej, o której mówiąc, gościnie nie bały się nazywać zarówno jej dobrych stron, jak i obaw Polek i Polaków w tym zakresie. Wiedza oparta o zrozumienie i przekazanie świadomej wiedzy to klucz, którego być może brakuje, a który dzieli politycznie społeczeństwo polskie. Otwartość na małe elektrownie, deklarowana przez PSL, lub poszukiwanie opinii pomorzan na temat zapowiedzianej tam budowy, o którym opowiadała Anna Górska z Partii Razem, otwierają słuchaczy na dyskusje – nawet bez względu na poglądy polityczne i sympatie partyjne.

Fundacja Głosuj Na Kobietę jest organizacją non-profit i finansujemy działalność dzięki Darczyńcom. Możemy działać również dzięki Tobie.

Chcę wesprzeć

Wielowymiarowa

Temat ochrony środowiska, korzystania z OZE czy budowy elektrowni jądrowej w Polsce nie da się namalować biało – czarno, choć tak wygląda w popularnym przekazie. Debata, dzięki obecności polityczek o szerokiej wiedzy i przekonaniach, pokazała, jak wiele wymiarów obejmuje i pod iloma kątami powinien być przygotowany. Kadry naukowe przygotowane do obsługi elektrowni, wielkość budowy, jej przyszłość i plany rozwoju, składowanie odpadów, opinie mieszkańców różnych regionów Polski, międzynarodowe wpływy i regulacje, które muszą zostać wprowadzone wobec decyzji o uruchomieniu elektrowni – to tylko kilka z wielu tematów dotyczących wykorzystania energii atomowej. Czy w Polsce kształcą się studenci, którzy w przyszłości będą obsługiwać eksploatację elektrowni? Czy temat nie budziłby takich kontrowersji, gdyby Polki i Polacy wiedzieli, że jest przemyślany perspektywicznie, przynajmniej przez część polityków i polityczek opozycji, jak deklarowała Anna Górska? 

Otwarta

Jeśli chcemy czekać, aż zmian w zakresie dostarczania energii dokona rząd, musimy liczyć się z długim czasem oczekiwaniem – liczonym w latach – zwrócała uwagę Urszula Pasławska, posłanka Polskiego Stronnictwa Ludowego. Debata w dużej mierze obracała się wokół działań, których polscy obywatele i obywatelki mogą dokonywać samodzielnie, by korzystanie ze źródeł energii było o wiele bardziej korzystne dla środowiska. Co zaskakujące, mówiono o działaniach dużych, bo jednak zmiana źródła energii to wydatek i skomplikowany proces dla mieszkańców i mieszkanek różnych terenów Polski. Mówiono i pokazywano jednak korzyści, ale również – poszanowanie dla obaw, wyjaśnienie komplikacji, rozwiązywano wyzwania. Dzięki obecności polityczek z różnych partii – nie dało się nie odczuć otwartości i poszanowania dla każdej i każdego z nas, kto chciałby zadziałać, ale ma prawo nie potrafić.

Obejrzałam i wysłuchałam tej debaty, i choć przedtem czułam się osobą dość świadomą w zakresie ochrony środowiska, wiem więcej. Nie tylko o tym co muszę lub powinnam chcieć zmienić, ale o punktach widzenia tych, którzy na temat źródeł energii patrzą inaczej z różnych względów: z powodu innego pochodzenia, miejsca zamieszkania, wiedzy czy możliwości materialnych. Jasny i zrozumiały przekaz pozwolił mi w krótkim czasie poszerzyć horyzont, zrozumieć i zastanowić się. Tego potrzebujemy pilnie, bo czy istnieje bardziej pilny temat?

Autorka: AGNIESZKA GABRIEL

Z treścią debaty można sie zapoznać na fanpejdżu Fundacji Głosuj na Kobietę na Facebooku.

#AgataBrzezińska #AnnaGórska #UrszulaPasławska

Opublikowane w

Kraje z przywódczyniami-kobietami radzą sobie lepiej. Przypadek?

Niemcy, Nowa Zelandia i Tajwan pozytywnie wyróżniają się swoim podejściem do problemu koronawirusa. Czy to przypadek, że wszystkie te trzy kraje prowadzone są przez kobiety?

Prezydentka Tajwanu, Tsai Ing-wen. Zdjęcie: EPA

Na tle grilowania wirusem w wykonaniu silnych mężczyzn, takich jak Donald Trump (Stany Zjednoczone), Xi JinPing (Chiny) lub Jair Bosonaro (Brazylia) – Angela Merkel (Niemcy), Jacinta Adern (Nowa Zelandia) i Tsai Ing-wen (Tajwan) wydają się być latarniami morskimi stabilności i racjonalności.

Merkel i Adern swoją charyzmą ‘stonowały’ krzywą zarażeń w swoich krajach. Liczba zgonów jest tam niższa niż w innych, porównywanych krajach. Są w czołówce długiej drogi ku czemuś normalnmu.

Prezydentka Tajwanu, Tsai Ing-wen, wywarła jeszcze większe wrażenie swoją wysoce skuteczną reakcją na pierwsze pogłoski o zakażeniach koronawirusem w sąsiednich Chinach. Przystąpienie jej kraju do Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) – na co arcy wrogie Chiny miały duży wpływ – z pewnością powinno być poważnie omówione.

Pod rządami Tsai Ing-wen (wcześniej prawniczki i byłej profesorki na dwóch głównych wydziałach prawa w Tajpej) Tajwan stał się być może nawet światowym liderem w walce z pandemią.

Obecnie kraj ten wydaje się mieć również pod kontrolą nieuniknioną drugą falę zarażeń. Pomimo bliskości Chin, pierwszego epicentrum pandemii, Tajwan opłakuje tylko sześć ofiar śmiertelnych i w międzyczasie dostarcza już do Stanów Zjednoczonych i Europy miliony wysokiej jakości maseczek.

Amerykański magazyn biznesowy ‘Forbes’ zauważył to jako pierwszy: czy kraje kierowane przez kobiety byłyby rozsądniej zarządzane, gdyby zaszła rzeczywiście taka potrzeba dla ludzi?

Brytyjska gazeta ‘The Independent’ wyjaśniła to w następujący sposób: nie świadczy to jeszcze o tym, że kobiety są lepsze od mężczyzn, lecz o tym, że wyborcy w Niemczech, Nowej Zelandii i na Tajwanie byli na tyle sprytni, aby wybrać najbardziej wykwalifikowaną osobę do kierowania swoim krajem – nie bacząc na płeć. To samo mogli zrobić gniewni wyborcy z niektórych upadających macho-krajów.

(poniżej fotografii dalsza część tekstu)

Kanclerz Angela Merkel. Zdjęcie: EPA

„Nikt nie chce tego słyszeć, ale nie jesteśmy u końca pandemii, ale wciąż na początku” – Angela Merkel

Merkel nadaje ton

Według wielu międzynarodowych komentatorów, prawie nikt nie może dorównać wyrazistemu przywództwu kanclerz Angeli Merkel (wcześniej chemiczki). Niemcy (gdzie w chwili obecnej jest „tylko” 5976 zgonów na 157 770 potwierdzonych zakażeń) opiekują się pacjentami z koronawirusem z całej Europy i nadają ton w UE w sprawie walki przeciw wirusowi. Merkel zainicjowała duży program testowy, podjęła szybkie działania w sprawie kwarantanny i zażądała współpracy między krajami związkowymi (landami).

Stało się to w następstwie faktu, iż niemiecka służba zdrowia ma po prostu więcej środków niż inne kraje i na ogół jest lepiej zorganizowana. Jednakże Merkel nigdy nie robi nieodpowiednich falstartów.

„Nikt nie chce tego słyszeć, ale nie jesteśmy u końca pandemii, ale wciąż na początku” – powiedziała w zeszłym tygodniu niemieckiemu parlamentowi. „Kraj stoi na ‘cienkim lodzie’” – dodała. Niemcy nie są łyżwiarzami, ale rozumieją to lepiej niż niektórzy Holendrzy, (wyj. liderzy tego sportu).

Zwrot pensji

Jacinda Ardern (wcześniej ekspertka ds. komunikacji i była współpracowniczka brytyjskiego premiera Tony’ego Blaira) również od razu wyraziła się jasno i okazała solidarność z ekonomicznymi trudnościami rodaków, przekazując jedną piątą swojej pensji (i ministrów swojego rządu). Od północy, dozwolone jest w Nowej Zelandii (gdzie aktualnie jest 19 zgonów spowodowanych koronawirusem), aby niektóre przedsiębiorstwa, takie jak z branży budowlanej, mogły zostać ponownie otwarte. Przepisy dotyczące dystansu społecznego nadal obowiązują. Ardern powiedziała, że naród otwiera gospodarkę, ale nie życie społeczne ludzi.

(poniżej fotografii dalszy ciąg tekstu)

Premierka Nowej Zelandii Jacinda Ardern. Zdjęcie: Getty Images

Norweska premierka Erna Solberg (socjolożka, politolożka i ekonomistka) wyróżniła się tłumaczeniem dzieciom kwestii wirusa – czymś, co amerykański kanał informacyjny CNN wolałby zobaczyć w wydaniu bohaterów ulicy Sezamkowej niż prezydenta.

Koronawirus na świecie, według liczby ofiar śmiertelnych

Klikając na link: https://www.datawrapper.de/_/SasT6/ – można wyszukiwać dane według kraju (wpisując nazwę kraju w języku angielskim) lub sortować tabelę według kategorii. Duża część ogólnej liczby przypadków została już wyleczona. Kraje europejskie wyróżnione są kolorem żółtym.

(poniżej ilustracji dalszy ciąg tekstu)

Jest to historia dobrze znana, że ​​kobiety-polityczki, gdy już osiągają szczyt, często musiały o niego walczyć ciężej niż mężczyźni. W praktyce oznacza to, że często mają wyższe wykształcenie w porównaniu do rywali-mężczyzn. Ale też otrzymują mniej od nich przestrzeni na pomyłki.

Jeden z internautów zauważył na Twitterze: „Jeśli Amerykanie zastanawiają się, dlaczego ich śmiertelność jest znacznie wyższa niż w Niemczech, to może dlatego, że niemieckia kanclerz jest specjalistką w dziedzinie chemii kwantowej, podczas gdy prezydent USA był prezenterem reality-tv”.

Autor: Bob van Huet, ‘Het Algemeen Dagblad’

Tłumaczenie: Marzenna Donajski / Donajska

Opublikowane w

Czy kobiety przywódczynie radzą sobie lepiej z kryzysem koronawirusa?

Konkretna liczba kobiet przywódczyń szybko poradziła sobie z opanowaniem kryzysu Covid-19 w swoich krajach. Czy to przypadek czy nie?

Kobiety-przywódczynie radzą sobie lepiej niż mężczyźni podczas kryzysu Covid-19. Spójrzmy na takie kraje, jak Islandia, Norwegia, Niemcy, Nowa Zelandia czy Tajwan.

W różnych mediach pojawiają się historie o krajach, w których wydaje się, że skutecznie powstrzymano rozprzestrzenianie się wirusa. Co jest ich wspólnym mianownikiem? – kraje te prowadzone są przez kobiety. Magazyn biznesowy Forbes pochwalił na przykład politykę testową niemieckiej kanclerz Angeli Merkel i specjalną konferencję prasową, którą premier Norwegii Erna Solberg zorganizowała dla dzieci. Tajwan, w którym premierką jest Tsai Ing-wen jest jedynym krajem azjatyckim, w którym nie ma drugiej fali infekcji.

Premier Nowej Zelandii, Jacinda Ardern (podobnie jak niektórzy afrykańscy przywódcy) zrezygnowała z 20 procent swojej rządowej pensji. Mówi się, że jej przywództwo jest konsekwentne i jasne.

Zupełnie inaczej niż brytyjskiego przywódcy Borisa Johnsona. Kilkakrotnie przeoczył dyskusje rządu na temat kryzysu koronawirusa, jeszcze na początku marca chwalił się ściskaniem dłoni pacjentów zainfekowanych Covid-19,  a następnie został przyjęty do szpitala z powodu infekcji. Albo amerykański prezydent Trump, który zygzakuje przed społeczeństwem pomiędzy koncepcjami: braku niebezpieczeństwa i istnienia niebezpieczeństwa pandemii.

Lepiej zatem, gdy przywódczynią jest kobieta, która ‘z natury’ lepiej słuchałaby tego, co jest zawarte w pewnych artykułach.


„To nonsens” – mówi jednak Janka Stoker, profesorka przywódctwa na Uniwersytecie w Groningen. „Tego rodzaju konkluzje podtrzymują stereotypy: przywódca-mężczyzna jako typ dominujący i silny, a kobieta-przywódczyni jako empatyczna i delikatna”. Według niej, kobiety radzą sobie lepiej w tych krajach, ponieważ prawdopodobnie są lepsze. „Z wyników badań wiemy, że kobiety-liderki odbywają trudniejszą drogę na szczyt niż ich koledzy-mężczyźni. Jeśli zatem, uda im się dotrzeć do najwyższych pozycji, to muszą być naprawdę dobre”.

Kobietom na kierowniczych stanowiskach mniej się wybacza. „Ludzie łączą dobre przywództwo z męskimi cechami, takimi jak zdecydowanie i dominacja” – mówi Stoker – „Z kolei nasze wyobrażenie tego, jak powinna zachowywać się kobieta, jest tego przeciwieństwem: powinna być troskliwa, skromna, nie za często chcąca pojawiać się na pierwszym planie. Zatem, bycie dobrym przywódcą i dobrą kobietą jest prawie niemożliwe”.

Siatka bezpieczeństwa socjalnego

Ważną rolę odgrywa także kultura polityczna kraju. Kraje o silnej siatce zabezpieczenia społecznego, takie jak Skandynawia, mogą być również krajami, w których wyborcy są otwarci na kobietę u steru. Ale premierka nie oznacza automatycznie polityki uwaględniającej i włączającej świadomie daną płeć – jak podkreśla Maja Vitas z Globalnego Partnerstwa na rzecz Zapobiegania Konfliktom Zbrojnym (Global Partnership for the Prevention of Armed Conflict), międzynarodowej sieci promującej pokój. To także stereotyp. „Jest wystarczająco wielu liderów-mężczyzn, którzy prowadzą politykę włączającą”. Przykładem jest kanadyjski premier Justin Trudeau. Podczas, gdy on chory siedzi w domu, w walce z koronawirusem widoczną rolę odgrywają w Kanadzie kobiety. „Polityka integracyjna jest szczególnie ważna, w przypadku poważnych wyzwań. Z rozmów pokojowych wiemy, że kobiety poruszają w nich podstawowe kwestie dotyczące codziennego życia: czy jest wystarczająca ilość jedzenia, schronienia, czy poziom ochrony dzieci i osób starszych jest wystarczający? ” – mówi Maja Vitas.


Jeśli chodzi o opiekę, kobiety mają największe doświadczenie, ale także najmniejszą władzę. „Kobiety zapewniają globalną opiekę zdrowotną, mężczyźni zaś decydują o niej” – jak podsumował sytuację raport WHO. Kobiety stanowią 70 procent pracowników opieki zdrowotnej na całym świecie, ale zajmują jedynie 25 procent kierowniczych stanowisk w sektorze.

W odpowiedzi na pandemię prezydent USA Trump zebrał grupę zadaniową, która początkowo składała się tylko z mężczyzn – później dołączono dwie kobiety. W Niderlandii z kolei, Zespół ds. Zarządzania Epidemią (Outbreak Management Team), który doradza gabinetowi w zwalczaniu wirusa, zmienia swój skład. I co najmniej cztery kobiety-lekarki i profesorki stanowią jego część. Ale na rządowych konferencjach prasowych zawsze mówią mężczyźni. W Wielkiej Brytanii, Caroline Nokes, konserwatywna członkini parlamentu, zastanawiała się, czy nie jest przypadkiem problemem to, że prawie wszystkie rządowe konferencje prasowe są prowadzone przez mężczyzn. W każdym razie, nie obala to stereotypowego wizerunku lidera jako mężczyzny, mówi prof. Janka Stoker. Inaczej dzieje się w Namibii, gdzie 23-letnia wiceminister Emma Theofelus prowadzi briefingi prasowe.

Zjawisko luksusowe

„Gdzieś głęboko w nas utrzymuje się przekonanie, że dobry przywódca jest męski – a więc jest to mężczyzna – szczególnie w czasach kryzysu” – mówi prof. Stoker. Oczekiwano, że po kryzysie finansowym w 2008 r. sytuacja ulegnie zmianie. Badania prof. Stoker wykazały coś przeciwnego: stereotypowy, idealny przywódca miał jeszcze mniej kobiecych cech niż wcześniej. „Jeśli jednak widzimy wystarczająco dużo przykładów kobiet na kierowniczych stanowiskach, badania dowodzą, że tracimy to uprzedzenie. Ponieważ, gdy ludzie muszą oceniać swoich menedżerów, to wiedzą bardzo dobrze, kim są ci dobrzy liderzy: to ludzie, którzy są zdecydowani i potrafią dobrze słuchać ”.


Po kryzysie finansowym różnorodność była postrzegana jako luksus, ‘ponieważ to był kryzys’. „Reprezentacja kobiet, mniejszości etnicznych lub seksualnych nagle zaczęła być postrzegana jako mniej ważna, gdy tymczasem powinna stawać się raczej ważniejsza. Media, politycy, i my naukowcy – jako społeczeństwo musimy być na to wyczuleni ”.

Autorzy: Maartje Somers, Maral Noshad Sharifi, niderlandzki dziennik NRC

Tłumaczenie: Marzenna Donajski / Donajska

Ilustracja: Nanne Meulendijks

Opublikowane w

Jaki jest sekret fińskich polityczek zdobywających władzę?

Kobiety zawsze dobrze radziły sobie w fińskiej polityce. Obecnie dominują w koalicji, a premierką została kobietą. Nie jest ona pierwszą kobietą-premierką w Finlandii. Najwyższe stanowisko zajmowała już przez krótki okres kobieta w 2003 i 2010 roku. Ale Sanna Marin jest najmłodsza.

Jest także najmłodszą premierką na świecie. Co więcej, jako pierwsza przewodzi fińskiej koalicji centrolewicowej zdominowanej przez kobiety. Przywódczyniami pozostałych czterech partii w koalicji są również kobiety – z których trzy, podobnie jak Marin, mają po trzydzieści lat.

Jaka jest tajemnica sukcesu tych młodych polityczek?

„Mamy tu kompetentne, silne, młode pokolenie” – mówi Johanna Kantola. Według profesorki studiów gender na uniwersytecie w Tampere w Finlandii, Sanna Marin jest tego wyraźnym wykładnikiem. „Dowiodła tego w roli ministry, a wcześniej parlamentarzystki i polityczki lokalnej”. Nic dziwnego, mówi Kantola, że ​​Marin została zaproponowana w niedzielę przez partię socjaldemokratyczną jako następczyni Antti Rinne. Jego rząd, który objął urząd po kwietniowych wyborach, zrezygnował w zeszłym tygodniu, ponieważ partia centralna straciła zaufanie do Rinne. Nie radziłby sobie dobrze podczas fali strajków w kraju.

Pokolenie Marin kontynuuje aktywność swoich żeńskich poprzedniczek politycznych. W 1906 r. kobietom w Finlandii – wówczas autonomicznej prowincji rosyjskiego imperium – pozwolono nie tylko głosować, ale także kandydować w wyborach. Było to o wiele wcześniej, niż w pozostałej części Europy. Na przykład w Holandii (lub w Polsce) nastąpiło to dopiero w 1919 r. Fińskie kobiety zdobyły wówczas silną pozycję dzięki własnym organizacjom, które między innymi opierały się rosyjskiej dominacji.

„Kobiety tradycyjnie dobrze radzą sobie w polityce” – mówi Johanna Kantola. „Zwłaszcza jeśli porównasz to z innymi sektorami fińskiego społeczeństwa.” Według profesorki, w świecie fińskiego biznesu nadal bardzo obecny jest szklany sufit. Natomiast w polityce udział kobiet rośnie. Powoli, ale systematycznie. W 1926 r. Finlandia zyskała pierwszą kobietę-ministrę, a w 1995 r. było to już siedem kobiet na osiemnaście stanowisk.

Początkowo kobiety otrzymywały teki tradycyjnie w dziedzinach takich jak kultura czy edukacja. Johanna Kantola też to widzi. „W nowym rządzie natomiast, młoda, 32-letnia Katri Kulmuni, prawdopodobnie będzie ministrą finansów”. Nie wszystkie decyzje są już znane, ale prawdopodobnie pojawi się więcej imion kobiecych w nowym rządzie. Kolor polityczny rządu jest decydującym czynnikiem dla liczby w nim kobiet, mówi Kantola.

W 2015 r. urząd objął bardzo konserwatywny rząd, zdominowany przez mężczyzn, który podjął szereg działań, nie przynioszących korzystnych rezultatów w zakresie równości płci. Cofnięto na przykład przepis, dający rodzicom prawo do miejsca w opiekuńczych placówkach dla dzieci.” Johanna Kantola oczekuje, że projekt wkrótce zostanie przywrócony przez nowy rząd. Młode kobiety – i mężczyźni – szturmujący obecnie scenę polityczną, będą potrzebować opieki dla swojego potomstwa.

Źródło: https://www.trouw.nl/buitenland/wat-is-het-geheim-van-de-vrouwelijke-finse-politici-die-de-macht-krijgen~be616deb/?fbclid=IwAR0eycbM4x_hTDodNy-KiUVOL0J1hfaNte-XAL-T5xBtJFwMxDBtd3mtJ1A

Tłumaczenie: Marzenna Furmaniuk-Donajski/Donajska